Reisverslag – weer thuis

Na 3 warme, zonnige en vooral leerzame weken zijn we weer terug in ons dagelijkse Hollandse ritme. Nu we Tessel weer in haar eigen vertrouwde omgeving zien, merken we inderdaad veranderingen. Het gaat om kleine subtiele veranderingen die voor ons van onschatbare waarde zijn. We merken dat ze ons langer aankijkt en zich, op haar eigen manier, meer duidelijk wil maken. Ze staat stabieler op haar benen en lijkt beter te lopen. Ook merken we dat Tessel meer woorden heeft en ons probeert na te praten. Haar nieuwste woord is “lita” (Chabelita) alle dolfijnen die ze op een plaatje ziet noemt ze Lita.  Een van de meest waardevolle dingen die we mee naar huis hebben genomen is het inzicht dat wij hebben gekregen. We hebben twee weken lang op een andere manier naar Tessel gekeken. De workshops die we daarnaast hebben gevolgd hebben ons geleerd hoe we met bepaalde situaties om kunnen gaan. Het effect van de slow-methode, die Ricarda bij Tessel heeft toegepast, heeft ons overtuigd dat we haar moeten remmen in haar actie.
Nu we terug zijn in het hectische Nederlandse ritme merken we dat het wel moeilijk is om deze tips in praktijk te brengen. We hebben gewoon geen tijd om bepaalde handelingen (bijvoorbeeld eten met een lepel) met haar te oefenen. We zijn hier zo druk met de klok. Iedereen moet op tijd op school of sport zijn waardoor het lastig is om een half uur over een boterham te doen. We doen in ieder geval erg ons best. Gelukkig gaat Tessel naar een geweldige opvang (ODC De Klim-op) en daar oefenen ze al deze handelingen ook.

Wij kijken terug op bijzonder waardevolle weken, waarin we veel hebben geleerd. Zowel van de therapie als van elkaar. We zijn erg trots, dat Tessel zo goed heeft gewerkt tijdens de therapie. Tessel zou altijd afhankelijk blijven van volledige zorg  maar op deze manier hebben we haar ontwikkeling weten te stimuleren. Wij zijn erg dankbaar dat we deze mogelijkheid hebben gekregen. We willen iedereen die heeft bijgedragen om deze therapie voor ons mogelijk te maken, via deze weg bedanken.

Lieve Tessel, vlieg maar zo hoog als je kunt.

Heel veel liefs,
Geert en Marleen
Nora, Titus en Tessel

« Terug naar het vorige deel van het reisverslag